در تاریخ ۸ جولای، تحریک طالبان پاکستان (TTP) یک حمله پهپادی علیه نیروهای پولیس در شهر میریان واقع در بنو انجام داد. این حمله با حملهی پهپادی دیگری در همان منطقه دنبال شد که در نتیجه آن، یک زن کشته و سه کودک زخمی شدند. این حملات نشان میدهند که TTP اکنون به سلاحی کشنده و جدید دسترسی یافته است و از آن برای اقدامات تروریستی در پاکستان استفاده میکند. دستیابی TTP به فناوری پهپاد نهتنها یک تهدید جدی امنیتی محسوب میشود، بلکه ادعای دیرینه پاکستان را نیز تقویت میکند که گروههای تندرو پس از خروج نیروهای آمریکایی از افغانستان، به تسلیحات پیشرفتهای دست یافتهاند که بدون کنترل باقی ماندهاند.
این رویداد در زمانی رخ داده است که دولت پاکستان در حال بررسی دوباره اقدامات ضد تروریستی خود است؛ بهویژه پس از آنکه سازمان عفو بینالملل گزارشی منتشر کرد. در این گزارش ادعا شده است که اردوی پاکستان نیز از پهپادها در عملیاتهای خود علیه شورشیان استفاده میکند. این گزارش همچنین میگوید که استفاده اردوی پاکستان از پهپادها در مناطق مرزی افغانستان منجر به تلفات گسترده غیرنظامیان شده است. با این حال، دولت پاکستان این ادعاها را به شدت رد کرده و منابع حکومتی گفتهاند که تمامی عملیاتهای دولتی مطابق با قوانین و معیارهای بشردوستانه انجام میشوند.
حملات پهپادی در میریان، اکنون ادعای پاکستان را تأیید میکند که عامل بیشتر خشونتهای هوایی در منطقه تروریستان هستند، نه نهادهای دولتی. این رویداد، سندی آشکار است از اینکه TTP چگونه از پهپادها علیه دولت استفاده میکند. پهپادهای استفادهشده در حملات میریان مجهز به مواد انفجاری بودند که به مرگ یک غیرنظامی بیگناه انجامید.
کارشناسان امنیتی میگویند که استفاده از فناوری پهپاد توسط تروریستان بُعد تازهای به جنگهای نامتقارن افزوده است. فناوری پهپاد در گذشته عمدتاً توسط دولتها برای نظارت بر عناصر ضد دولتی، ترورهای هدفمند، و گردآوری اطلاعات از میدان جنگ استفاده میشد. اما در سالهای اخیر، با تغییر در دینامیکهای جنگ و افزایش دسترسی به تسلیحات، گروههای تروریستی نیز به این فناوریها دست یافتهاند. اکنون، پهپادها توسط سازمانهای تروریستی برای دور زدن سیستمهای دفاعی متعارف مورد استفاده قرار میگیرند.
از زمان سقوط کابل، پاکستان بارها هشدار داده بود که خروج شتابزده نیروهای آمریکا و ناتو از افغانستان، زمینه را برای دستیابی تروریستان به تسلیحات و تجهیزات فراهم میکند. اکنون، حملات پهپادی در میریان این نگرانی را به واقعیت تبدیل کردهاند. سلاحهایی که زمانی برای مبارزه با تروریسم در منطقه بهکار میرفتند، اکنون برای ترویج ترور و بیثباتی استفاده میشوند. این وضعیت، سوالات جدی را درباره مفهوم ثبات در دوران پس از جنگ ایجاد میکند.
وزارت امور خارجه پاکستان بارها از جامعه جهانی خواسته است تا برای پیگیری مسیر این سلاحها همکاری کند. همچنین، این وزارت از حکومت موقت افغانستان خواسته است که اقدامات عملی انجام دهد تا اطمینان حاصل شود که از خاک افغانستان برای پرتاب چنین سلاحهایی بهعنوان بخشی از فعالیتهای تروریستی علیه دیگر کشورها استفاده نمیشود. در اوایل سال جاری، عفو بینالملل گزارشی را منتشر کرد (که بر اساس اطلاعاتی غیرقانونی و نشتشده به رسانهها تهیه شده بود) که در آن ادعا شده بود حملات پهپادی توسط اردوی پاکستان در مناطق قبیلهای منجر به کشتهشدن غیرنظامیان شده و ممکن است ناقض قوانین بینالمللی بشردوستانه باشد. این گزارش که عمدتاً بر اساس منابع تأییدنشده تهیه شده، در رسانههای بینالمللی بازتاب وسیعی یافت.
برای مقابله با این تبلیغات منفی علیه دولت پاکستان، اردوی پاکستان تأکید کرده است که تمام عملیاتهای آن بهشکل برنامهریزیشده، قانونی و با هدف حفظ جان غیرنظامیان انجام میشود. اردوی پاکستان این گزارش سازمان عفو بینالملل را بخشی از یک کارزار اطلاعاتی مخرب توصیف کرده که هدف آن خدشهدار کردن تصویر پاکستان است. مقامات بر این باورند که چنین گزارشهایی مرز میان مسئولیت دولت و تروریسم را مخدوش میسازد و خطر تکیه بر اطلاعات بیاساس در دوران جنگ را برجسته میکند؛ جایی که حتی اطلاعات میتواند به سلاح تبدیل شود.
در پاکستان، جنگ روایتی به یک موضوع محوری در گفتمان امنیت ملی تبدیل شده است. مقامات پاکستانی معتقدند که سلولهایی با حمایت مالی خارجی در حال پخش اطلاعات نادرست درباره نیروهای امنیتی پاکستان هستند. این سلولها در گزارشهای خود پیچیدگیهای جنگ با تروریسم را نادیده میگیرند و ناعادلانه نیروهای امنیتی را بهعنوان ظالمان معرفی میکنند. تحلیلگران دفاعی باور دارند که تهدیدها در حوزههای دیجیتال و فیزیکی بهمنظور تضعیف روحیه نیروهای مسلح ایجاد میشوند. با این حال، پس از حمله پهپادی در میریان، گزارشهایی که ادعا میکردند اقدامات دولت باعث مرگ غیرنظامیان شده، اعتبار خود را از دست دادهاند. با در نظر گرفتن حمله میریان، میتوان گفت که گزارشهایی مانند آنچه توسط عفو بینالملل منتشر شده، باید منجر به بحث و بررسی دقیقتری شوند.