صندوق جمعیت سازمان ملل متحد (یو.ان.اف.پی.ای) نسبت به تأثیر ویرانگر احتمالی بر برنامه‌های صحی در افغانستان و پاکستان پس از تصمیم دولت آمریکا برای توقف موقتی تقریباً تمام برنامه‌های کمک‌های خارجی هشدار داده است. در بیانیه‌ای که در نشست خبری سازمان ملل در ژنو در تاریخ ۴ فبروری ارائه شد، پیو سمیت، مدیر منطقه‌ای (یو.ان.اف.پی.ای) برای آسیا و اقیانوسیه، وضعیت بحرانی را برجسته کرد.
سمیت توضیح داد که تعلیق خدمات (یو.ان.اف.پی.ای) تأمین‌شده توسط ایالات متحده منجر به بسته شدن مراکز صحی حیاتی شده است و میلیون‌ها نفر از دسترسی به مراقبت‌های صحی جنسی و باروری اساسی محروم شده‌اند. در افغانستان، تأثیر این مسأله به ویژه شدید است، به طوری که بیش از ۹ میلیون نفر، از جمله زنان و دختران، از خدمات صحی و حمایت‌های محافظتی محروم شده‌اند. این شامل تعلیق تقریباً ۶۰۰ تیم صحی سیار، خانه‌های صحت خانواده، و مراکز مشاوره می‌باشد.
افغانستان قبلاً یکی از بالاترین میزان‌های مرگ و میر مادران را در جهان دارد، به طوری که هر دو ساعت یک مادر به دلیل عوارض قابل پیشگیری بارداری جان خود را از دست می‌دهد. سمیت هشدار داد که از دست دادن حمایت‌های (یو.ان.اف.پی.ای) بدون شک این بحران را تشدید خواهد کرد، در زمانی که حقوق زنان و دختران افغان به شدت محدود شده است.
وضعیت در پاکستان نیز به همان اندازه نگران‌کننده است. تعلیق خدمات باعث خواهد شد که ۱.۷ میلیون نفر، از جمله ۱.۲ میلیون پناهنده افغان، از خدمات بهداشت جنسی و تولیدمثل نجات‌بخش محروم شوند. سمیت افزود که بیش از ۶۰ مرکز بهداشتی در پاکستان مجبور به بسته شدن خواهند شد.
سمیت تأکید کرد که این‌ها تنها آمار نیستند، بلکه زندگی افراد آسیب‌پذیرترین مردم جهان را نمایان می‌سازند.
(یو.ان.اف.پی.ای) به بیش از ۳۰۸ میلیون دلار در سال جاری نیاز دارد تا خدمات اساسی را در افغانستان، بنگلادش و پاکستان ادامه دهد. سمیت از دولت ایالات متحده خواست تا تصمیم خود را بازنگری کرده و نقش خود را به عنوان یک رهبر جهانی در توسعه ادامه دهد و با (یو.ان.اف.پی.ای) برای کاهش رنج زنان و خانواده‌های آن‌ها همکاری کند. او تأکید کرد که در حالی که تصمیمات مالی ممکن است تغییر کند، مأموریت حیاتی (یو.ان.اف.پی.ای) برای حفاظت از امنیت، کرامت و امید هر زن و دختری همچنان ثابت و پایدار باقی خواهد ماند.
در بنگلادش، تأثیر مسدود شدن کمک‌های ایالات متحده نیز قابل توجه است، به طوری که نزدیک به ۶۰۰,۰۰۰ نفر، از جمله پناهندگان روهینگیا، با از دست دادن دسترسی به خدمات بهداشت مادران و تولیدمثل حیاتی روبرو خواهند شد.
