پاکستان در مبارزه با افزایش تروریزم با مشکلات جدی روبهرو است، زیرا اختلافات سیاسی عمیق این روند را تضعیف کرده است. بر بنیاد گزارشی تازه از دیپلومات، تفاوت چشمگیری میان ستراتیژیهای ضد تروریزم حکومت فدرال و حکومت ایالت خیبرپختونخوا (کیپی) وجود دارد که مانع شکلگیری یک رویکرد ملی واحد شده است.
در گزارش آمده است که این اختلافات، شرایط دشواری برای رهبران سیاسی در راستای تدوین یک ستراتیژی همهجانبه برای مقابله با تهدید فزایندهی دهشتافگنی ایجاد کرده است. افزایش حملات تروریستی مرزی پس از بازگشت طالبان به قدرت در افغانستان در سال ۲۰۲۱، بهویژه در ایالتهای کیپی و بلوچستان، این مشکل را بیشتر ساخته است.
یکی از موارد اصلی اختلاف، چگونگی برخورد با تحریک طالبان پاکستان (تیتیپی) است. در گزارش ذکر شده:
«ستراتیژی ضد تروریزم پاکستان همواره میان عملیاتهای نظامی علیه گروههای تندرو و گفتوگو با آنان در نوسان بوده است. بهطور نمونه، در دوران صدارت عمران خان (۲۰۱۸ تا ۲۰۲۲)، حزب تحریک انصاف سیاست مبتنی بر مذاکره را برای مهار تهدید تیتیپی در پیش گرفت. رویکرد خان شامل اسکان دوباره هزاران جنگجوی تیتیپی در پاکستان به عنوان بخشی از روند گفتوگو و برنامههای بازپروری بود. آن زمان این اقدام بهعنوان یک گام عملگرایانه برای کاهش خشونت در ایالت معرفی میشد.»
با این حال، گزارش به انتقادها نیز پرداخته است:
«منتقدان در حلقات تصمیمگیری پاکستان استدلال داشتند که این سیاست بیشتر تلاشی از سوی گروههای سیاسی مستقر در کیپی برای جلب رضایت طالبان افغان بود تا همکاری آنان را در برابر تیتیپی بهدست آورند. این سیاست ظاهراً برای ایجاد حسن نیت با کابل طراحی شده بود، اما نتیجه معکوس داد، زیرا تنها سبب تقویت دوباره جنگجویانی شد که به پاکستان برگشته بودند و زمینه را برای نفوذهای مرزی بیشتر فراهم ساخت.»
گزارش میافزاید که حکومت کنونی به رهبری مسلم لیگ نواز (PML-N) همراه با نهادهای دولتی، گفتوگو با تیتیپی را رد کرده است. اما این تغییر رویکرد بهطور کامل از سوی حکومت ایالتی کیپی به رهبری حزب تحریک انصاف پذیرفته نشده است. به باور دیپلومات، این اختلاف در سیاستها به گونهی جدی توانایی پاکستان برای مقابله مؤثر با تهدید روزافزون تروریزم را تضعیف کرده است.