زلزله اخیر در ولایت کنر سبب بی‌خانمان شدن صدها خانواده گردیده و اکنون آنان در کمپ‌های کمک‌های اضطراری به سر می‌برند. به اساس معلومات منابع محلی، بیشتر زلزله‌زدگان توان بازگشت به روستاهای‌شان را ندارند، زیرا در کنار خسارات مالی و جسمی، با مشکلات جدی روانی نیز روبه‌رو اند.
این زلزله ویرانی‌های گسترده‌ای به خانه‌ها و ساختمان‌ها وارد کرده و ترس از پس‌لرزه‌ها باعث شده است که مردم فعلاً از بازگشت خودداری کنند. به گفته آنان، خانه‌ها برای سکونت امن نیست و نیازهای اساسی زندگی مانند آب، مواد غذایی و دارو در مناطق آسیب‌دیده موجود نمی‌باشد.
کارشناسان می‌گویند تأثیرات این زلزله تنها مالی نیست، بلکه بر سلامت روان مردم نیز اثرات عمیق گذاشته است. بی‌جاشدگان با مشکلات خواب مواجه اند، با کوچک‌ترین صدا یا لرزش دچار هراس می‌شوند و بسیاری علایم صدمات روحی (تروما) را نشان می‌دهند.
کودکان بیشترین آسیب را دیده‌اند. آنان به دلیل از دست دادن خانه‌ها و نگرانی‌های خانواده‌های‌شان تحت فشار روانی شدید قرار دارند. شماری از بزرگسالان نیز احساس بی‌چارگی و ناامیدی نسبت به آینده می‌کنند.
مقامات محلی می‌گویند برای بازسازی خانه‌ها و عادی‌سازی خدمات اساسی به زمان نیاز است. آنان تأکید می‌کنند که نهادهای بین‌المللی کمک‌رسان، علاوه بر مواد غذایی و دارو، باید برنامه‌های حمایت روانی را نیز آغاز کنند تا مردم بتوانند به زندگی عادی بازگردند.
باشندگان محل باور دارند تا زمانی که روند بازسازی عملی نشود و اقدامات جدی برای حمایت روانی روی دست گرفته نشود، بازگشت به روستاهای‌شان ناممکن خواهد بود.
