بازار شلوغ و پررفت‌و‌آمد وانای جنوبی وزیرستان، جایی که مردم برای رفع نیازهای روزمره‌شان رفت‌وآمد دارند، روز دوشنبه به صحنه‌ای از وحشت و خون تبدیل شد. انفجاری نیرومند نزدیک موتر پولیس رخ داد و زندگی دو فرد بی‌گناه را گرفت؛ ۱۵ تن دیگر، شامل نیروهای امنیتی و مردم ملکی، زخمی شدند.
در میان قربانیان، سردار حسین، جوانی از منطقه برمل، و محمد عدنان از دیره اسماعیل خان شامل‌اند؛ دو مردی که به‌گفته نزدیکان‌شان، تنها نان‌آور خانواده‌های‌شان بودند. بستگان آن‌ها در شفاخانه با چشمان اشک‌بار به پیکرهای بی‌جان‌شان نگاه می‌کردند، درحالی‌که هنوز باور نمی‌کردند که عزیزان‌شان دیگر برنخواهند گشت.
یکی از شاهدان عینی، حنیف‌الله، دکانداری در نزدیکی محل انفجار، می‌گوید:
“همه‌چیز در یک لحظه تغییر کرد. صدای مهیبی آمد، دود و خاک همه‌جا را فرا گرفت، مردم جیغ می‌زدند و زخمیان بر زمین افتاده بودند. من تا حال چنین وحشتی را ندیده بودم.”
زخمی‌ها به شفاخانه مرکزی وانا منتقل شدند. داکتران وضعیت برخی از آن‌ها را وخیم توصیف کرده‌اند. یک کودک ده‌ساله، که با پدرش برای خرید آمده بود، اکنون با زخم‌های شدید در بستر درد می‌نالد و بارها نام پدرش را صدا زده، اما کسی پاسخش را نمی‌دهد پدرش یکی از شهدا بود.
در میان زخمیان نام‌هایی چون رحمان، عمر، حفیظ‌الله و مستو خان دیده می‌شود، مردانی از مناطق مختلف قبیله‌ای که برای کار و زندگی به بازار آمده بودند. در کنار آن‌ها، دو پولیس جوان – زبیر و فریدون – که تنها برای انجام وظیفه در محل حضور داشتند، اکنون با زخم‌های عمیق در بستر درمان‌اند.
نیروهای امنیتی به سرعت در محل حاضر شدند، منطقه را محاصره کردند و تحقیقات را آغاز کردند. اما آن‌چه مردم می‌خواهند، تنها یافتن عاملین نیست؛ آنان خواهان پایان این خون‌ریزی بی‌معنا هستند.
یک بزرگ قوم، در گفت‌وگو با ما گفت:
“سال‌هاست که قربانی ناامنی هستیم. مردم ما صلح می‌خواهند، نه تابوت. امنیت وعده داده شده بود، اما خون جوانان ما هنوز جاری است.”
مقامات محلی وعده داده‌اند که عاملین این حمله را شناسایی و به عدالت خواهند سپرد. اما مردم، در میان گریه‌های کودکان یتیم‌شده و مادران داغ‌دیده، امیدی به وعده‌ها ندارند. آنان تنها خواهان یک چیزند: امنیت برای زندگی ساده‌شان.
