پاکستان بار دیگر در چنگال حملات وحشیانه تحریک طالبان پاکستان (TTP) گرفتار شده است. کابوس بازگشته است، زیرا بال‌های این هیولا کشور را در تاریکی فرو می‌برد. ما دوباره وارد عصری شده‌ایم که با تروریسم، افراط‌گرایی، آدم‌ربایی و اخاذی مشخص است. از زمان سقوط کابل در سال ۲۰۲۱، پاکستان امیدوار بود که مرز غربی خود را ایمن کند، اما انتظارات برآورده نشد. در عوض، تشدید چشمگیری در روابط میان دو کشور مشاهده می‌شود. پاکستان بارها نگرانی خود را نسبت به حضور تحریک طالبان پاکستان و استفاده از خاک افغانستان علیه پاکستان مطرح کرده است، اما مقامات کابل همواره این ادعاها را رد کرده‌اند.

با وجود اطمینان‌های مکرر کابل مبنی بر اینکه از خاک این کشور برای دامن زدن به تروریسم در پاکستان استفاده نخواهد شد، گزارشی که توسط شورای امنیت سازمان ملل منتشر شده تایید می‌کند که “وضعیت و قدرت تحریک طالبان پاکستان در افغانستان تغییر نکرده است.” این گزارش بیان می‌کند که رژیم طالبان به طور مستمر از تحریک طالبان پاکستان حمایت لجستیکی، مالی و عملیاتی انجام می‌دهد که به گروه این امکان را می‌دهد تا حضور و فعالیت‌های خود را ادامه دهد. گزارش تاکید می‌کند که خانواده‌ی رهبر تحریک طالبان پاکستان، نور ولی محسود، ماهانه حدود ۴۳,۳۰۰ دالر از طالبان افغانستان دریافت می‌کند.

یافته‌ها همچنین نشان می‌دهند که تحریک طالبان پاکستان اردوگاه‌های آموزشی جدیدی در ولایت‌های کنر، ننگرهار، خوست و پکتیکا برای تقویت توانایی‌های نظامی و جذب نیروهای جدید تأسیس کرده است. این گزارش همچنین تاکید می‌کند که با بیش از دو دوجین گروه تروریستی که در افغانستان فعالیت می‌کنند، پرورش چندین گروه تروریستی در افغانستان، منظر امنیتی جنوب آسیا را به تهدیدی منطقه‌ای گسترده تبدیل کرده است.

سوالی که اجتناب‌ناپذیر است این است: چه اتفاقی خواهد افتاد؟ آیا دوباره وارد دوران تروریسم می‌شویم؟ آیا دوباره شاهد جنازه‌های مردم بی‌گناه خواهیم بود؟ آیا دوباره عزاداری از دست دادن‌ها خواهیم کرد؟ آیا دوباره در هوای ترس نفس خواهیم کشید؟ آیا خیبر پختونخواه به جای تبدیل شدن به یک مقصد گردشگری، مرکز تروریسم خواهد شد؟

بدون شک، ذهن انسان در برابر این واقعیت‌ها مخالفت می‌کند و می‌خواهد بگوید نه، اما آنچه که در سال‌های اخیر انجام شده، بیشترین اهمیت را دارد. پاکستان سیاست خود را تغییر داده و موضع سخت‌تری نسبت به کابل اتخاذ کرده است. هرگونه مذاکره با تحریک طالبان پاکستان رد شد. در این راستا، دولت فشار زیادی به رهبری طالبان افغانستان وارد کرده است. کابل نیز در برابر پاکستان بی‌رحم شده است. با حمایت طالبان افغانستان از تحریک طالبان پاکستان، تنش‌ها عمیق‌تر شده و دشمنی‌های پایداری به جا مانده که ممکن است بزرگ‌ترین مانع برای ثبات در روابط پاکستان و افغانستان باشد. پیامدها جدی هستند.