در ولایت خیبرپختونخوا پاکستان، سیلاب‌های اخیر خسارت‌های گسترده برجا گذاشته است. بر بنیاد گزارش تازه دفتر هماهنگی امور بشردوستانهٔ سازمان ملل متحد، در ۱۰ ولسوالی این ایالت حدود یک‌ونیم میلیون تن آسیب‌دیده‌اند که از میان آنان بیش از شش‌صد هزار تن به کمک فوری نیاز دارند. گفته می‌شود بیشترین آسیب‌ها در ولسوالی‌های سوات، بونیر و شانگله به ثبت رسیده است.
تلفات جانی و خسارت‌های مالی
بر اساس گزارش سازمان ملل، در اثر سیلاب‌های ناگهانی، رانش زمین و فرو ریختن خانه‌ها، ۴۰۵ تن جان باخته و ۱۵۶ تن دیگر زخمی شده‌اند. سیستم صحی محلی نیز به‌شدت آسیب دیده است. در مجموع ۳ هزار و ۴۸۷ خانه تخریب گردیده که از این میان ۵۸۴ خانه به‌طور کامل ویران و ۲ هزار و ۹۰۳ خانه به‌گونهٔ جزئی آسیب‌دیده‌اند. بیشترین تخریب منازل در سوات و بونیر رخ داده است.
بحران صحی و آموزشی
بر اساس گزارش، سیلاب‌ها به ۴۰ مرکز صحی زیان رسانده است: ۲۵ مرکز در بونیر، ۷ مرکز در شانگله و ۳ مرکز در صوابۍ. تخریب مراکز صحی و مسدودشدن راه‌ها سبب شده که دسترسی مردم به خدمات عاجل صحی محدود گردد. همچنان به دلیل آلودگی آب و نبود امکانات بهداشتی، خطر شیوع بیماری‌های منتقل‌شونده از طریق آب به‌شکل جدی افزایش یافته است.
بخش معارف نیز به شدت آسیب دیده است. سیلاب‌ها ۴۳۷ مکتب را تخریب کرده‌اند که ۲۴ باب آن به‌طور کامل ویران گردیده است. در سوات بیشترین مکاتب تخریب شده‌اند. این مکاتب اکنون به‌عنوان سرپناه موقت برای خانواده‌های بی‌خانمان استفاده می‌شوند که این امر روند آموزش هزاران کودک را مختل کرده است.
خسارت به زراعت و مالداری
به گفتهٔ سازمان ملل، حدود ۸۰ درصد جوامع محلی از نابودی محصولات زراعتی خبر داده‌اند. در مجموع ۳ هزار و ۲۳۳ جریب زمین زراعتی تخریب شده که بیشترین آسیب در ولسوالی‌های بونیر و سوات به ثبت رسیده است. همچنان ۶ هزار و ۲۰۶ رأس مواشی در اثر سیلاب‌ها تلف شده‌اند که بیشترشان در بونیر، سوات، شانگله و بټګرام بوده‌اند. این وضعیت معیشت روستاییان را بیش از پیش تضعیف کرده است.
کمک‌رسانی و نیازها
بر بنیاد این گزارش، بیشتر بی‌خانمانان نزد خانواده‌های میزبان پناه گرفته‌اند که این امر فشار مضاعف بر منابع محدود آنان وارد کرده است. میزان پوشش کمک‌های بشردوستانه نیز بسیار اندک است: کمک غذایی تنها به ۴۲ درصد خانواده‌ها، خدمات صحی به ۳۹ درصد، سرپناه به ۲۰ درصد، تغذیه به ۱۵ درصد و خدمات آموزشی فقط به ۲ درصد کودکان رسیده است.
سازمان ملل ولسوالی‌های سوات، بونیر و شانگله را به دلیل شمار زیاد آسیب‌دیدگان، خسارت سنگین بر زیربناها و محصولات زراعتی، و سطح پایین کمک‌ها، در اولویت رسیدگی فوری قرار داده است. نیازهای اساسی مردم در این مناطق شامل مواد غذایی، کمک‌های نقدی و سرپناه عنوان شده است.
